Skolioza dorosłych

Nadal nierozwiązanym problemem terapeutycznym jest skolioza dorosłych pacjentów (powyżej 18 roku życia) Poza postępem deformacji najistotniejszy problem tych chorych stanowią nasilające się dolegliwości bólowe i zaburzenia neurologiczne (np. zespoły korzeniowe). W niektórych przypadkach najlepsze efekty leczenia uzyskuje się na drodze operacyjnej. Nie ma określonego limitu wieku, jeżeli chodzi o leczenie operacyjne.

Rentgen po operacji (1rok) stan po wszczepieniu tzw. rozwórek rosnących, które są wydłużane wraz ze wzrostem pacjenta i postępem skrzywienia.

RTG AP+B Typowa skolioza dorosłych. Wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe, zapadnięte dyski. Nasilone zmiany zwyrodnieniowe - widoczne podwichnięcie L3-L4

RTG B kręgosłupa. Bardzo nasilone zmiany zwyrodnieniowe. - widoczne podwichnięcie L3-L4 Widoczna lordoza lędźwiowa.

Obraz CT pacjentki. Całkowity brak dysków w przebiegu chorob.

Obraz MR tej samej pacjentki. Wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe, dyski pozbawione wody, podwichnięcie między trzonami.

Zdjęcie śródoperacyjne. Widoczne podwichnięcie trzonów kręgowych.

Zdjęcie śródoperacyjne. Usunięty całkowicie suchy dysk.

Zdjęcie śródoperacyjne po korekcji i stabilizacji kręgosłupa.

Stan po stabilizacji przedniej kręgosłupa. Rentgen boczny - widoczna odtworzona fizjologiczna lordoza u pacjentki.

Stan po operacji kręgosłupa. Wyraźne wyrównanie prawego trójkąta talii. Dobra kompensacja, symetryczne ustawienie miednicy.

 

(PM)